Welk pad loop jij?

Ben je op zoek naar meer verdieping of heb je het gevoel stil te staan of vast te zitten?

 

Mijn motivatie/verlangen is het aanwakkeren van het hart, de energie en het licht bij anderen. Vaak nog zonder woorden raak ik emoties aan.

 

Het maakt mij blij om te zien dat het door dicht bij mezelf te zijn gaat stromen bij de ander. We voelen vaak wel dat er iets moet veranderen en dan is het fijn om daar hulp bij te vragen. Je hoeft het niet alleen te doen.

 

Mijn naam is Saskia Beijer, traumatherapeut, coach en trainer.

 

Mijn persoonlijke verhaal

 

Ik stel mij graag aan je voor. Mijn naam is Saskia Beijer, moeder van twee volwassen dochters waarvan er een nog gezellig bij mij woont.

Als oudste kind groeide ik op met een moeder die liefdevol was en tegelijkertijd heel onvoorspelbaar in haar gedrag. Ze was heel lief en zorgzaam, maar ook jong en onzeker. Ze kon van heel lief ineens boos, woedend of verdrietig zijn. Op mijn derde gingen mijn ouders uit elkaar, omdat mijn moeder een nieuwe relatie kreeg, en vertrok mijn vader van de ene op de andere dag. Een aantal jaren had ik geen contact met hem. Later begreep ik dat daar een liefdevolle gedachte achter zat, die ik als klein meisje van drie niet begreep.

De nieuwe man van mijn moeder werd voor mij een vaderfiguur. Ik paste mij erg aan hem aan om niet afgewezen/verlaten te worden. Hij was de stabiele factor in mijn leven. Mijn moeder is overleden toen ik 13 jaar was. We waren met vier meisjes. Mijn jongste zusje was 3. Ik voelde mij verantwoordelijk voor mijn zusjes en wilde mijn tweede vader ondersteunen. Er werd mij ook al jong veel verantwoordelijkheid gegeven. Hierdoor heb ik vroeg geleerd heel zelfstandig te zijn en te zorgen voor anderen en kan ik mij goed afstemmen op anderen en inschatten wat zij nodig hebben. Ik gaf vooral, en voelde mij daarbij goed. Hulp vragen of ontvangen vond ik erg moeilijk. 

 

Ik ben rustig en kan mij onzichtbaar maken, maar ook de leiding nemen indien nodig. Mijn omgeving voelt dat ik niet snel een oordeel heb.

Dit kwam thuis en tijdens werk goed van pas. De andere kant van de medaille was dat ik moeilijk nee zei, geen grenzen kon voelen of aangeven en dat ik zo bij de ander was dat ik soms niet wist wat ik zelf voelde. Hier liep ik tegenaan tijdens mijn werk, maar ook tijdens mijn huwelijk en met mijn kinderen. Na mijn scheiding ben ik goed voor mijzelf gaan zorgen en veel gaan ontdekken. Ik heb een lange reis gemaakt, waardoor ik mij nu heel krachtig, gegrond en in balans voel.

In het verleden heb ik wel eens psychologische begeleiding gehad. Daar bleef ik veel te veel in mijn hoofd en zei vooral wat ik dacht dat de ander van mij verwachtte. Om bij mijn gevoel te komen had ik een andere soort begeleiding nodig, meer lichaams- en ervaringsgericht. Phoenix (3-jarige coachopleiding NLP, Systemisch Werk en Transactionele Analyse), Lichaamswerk, Ayahuasca, meditaties, reiki, integrale massages, rebalancing massages, breathwork met emotioneel lichaamswerk gecombineerd hebben mij veel gebracht. Ik weet wie ik werkelijk ben, wat ik voel, wat ik verlang. Ik ben ervan overtuigd dat ik altijd zal blijven leren. Bepaalde thema’s komen steeds terug. Het verschil is dat ik ze sneller herken en kan kiezen om op een andere manier te reageren. Ik merkte dat door bij mijzelf te zijn, verbonden te zijn met mijn kracht, mijn verhaal, een groter geheel, ik veel meer aan anderen kan geven. Niet ten koste van mijzelf, maar door anderen te raken in het hart en het verlangen in henzelf te herkennen.

 

Werkervaring

 
Ooit werkte ik als verpleegkundige in de psychiatrie waarna een aantal jaren op kinderoncologie. Hier heb ik veel kinderen en hun ouders begeleid in de laatste levensfase. De ouders begeleidde ik ook bij het rouwproces. Verder werkte ik een jaar in een ziekenhuisje in India, waar ik in aanraking kwam met de uitersten van het leven en ik er voor koos om verloskundige te worden. In totaal heb ik 25 jaar als verloskundige gewerkt. Een aantal jaar hiervan maakte ik deel uit van een maatschap in Amsterdam en begeleidde veel thuisbevallingen. De laatste 18 jaar werkte ik in een Academisch Ziekenhuis in Amsterdam waar mijn werk bestond uit het begeleiden van vrouwen met een medische indicatie. Vaak moeilijke omstandigheden waar naast blijdschap ook veel verdriet speelde. Het coachen en begeleiden van vrouwen en partners in transformatieprcoesen was een belangrijk onderdeel van mijn werk. Vrouwen laten voelen hoe krachtig ze zijn, te geloven in zichzelf en ondanks de medische omstandigheden toch autonoom te laten zijn. Vouwen met een traumatische bevalling of  ouders met het grote verdriet door verlies van hun kind werden vaak naar mij verwezen.

Behalve de verloskundige begeleiding ben ik mij gaan inzetten voor een veiligere zorg en een betere samenwerking van medische teams. Samen met een aantal collega's zette ik trainingen op voor multidisciplinaire teams in het ziekenhuis: specialisten, artsen in opleiding, verloskundigen, verpleegkundigen en studenten. In die trainingen werden samen met acteurs of in een simulatie lab, acute situaties nagebootst. De nadruk bij de bespreking lag op een effectievere manier van samenwerken, duidelijke communicatie onderling en naar de barende en haar partner.

Ik voel mij bevoorrecht dat ik aanwezig mocht zijn bij de meest persoonlijke en intieme ervaringen in iemands leven, namelijk bij geboortes en overlijden. Het heeft mij ook geleerd dat verdriet en geluk soms heel dicht bij elkaar liggen. Dit vormt ook de rode draad in mijn leven, de behoefte aan echt contact en intimiteit.

 


Coaching vragen & thema’s kunnen o.a. zijn:

  • Ik loop tegen patronen aan dat ik steeds dingen doe die ik niet wil, of steeds niet doe wat ik wel wil.
  • Ik loop vast in mijn werk, mijn relatie, met mezelf
  • Ik vind het lastig om mijn grenzen aan te geven
  • Ik voel mij steeds zo gejaagd en onrustig
  • Ik heb last van behoefte aan controle
  • Ik heb last van een trauma en last van herbelevingen, nachtmerries of vermijden van situaties.
  • Ik wil graag hulp bij mijn rouwproces of onverwerkte rouw
  • Ik vind het moeilijk om bij mijn gevoel te komen
  • Ik vind het lastig om echt contact te maken
  • Ik laat mijzelf niet echt zien
  • Ik zou meer mijn hart en hoofd willen verbinden